De Gevelsteen van het vroegere postkantoor aan de Heerenweg
De Heerenweg in Heiloo was een deel van een zeer oude zuid-noordverbinding op de strandwal waarop Heiloo ligt.
De Heerenweg van nu begint in Heiloo aan de zuidzijde bij de Zevenhuizerlaan, kruist de Kerkelaan en loopt in het bos naar het noorden door tot het Blockhovepark.
De meest opvallende oude panden langs deze weg binnen de bebouwing van het dorp zijn hel huisje van mevr. Modder, de Witte Kerk en de Hutkoffer.
Van latere tijd dan deze gebouwen dateert het pand van het voormalige hoofdpostkantoor op nummer 73. Iedere oudere Heilooër kent het vast wel.
Dit postkantoor werd in 1951 in gebruik genomen en werd gesloten op 3 november 1980. Momenteel is het een bedrijfspand met de ingang aan de voorzijde en appartementen met hun ingang aan de achterzijde.
Op zich allemaal niet zo bijzonder. Hoewel in een krantenartikel waarin de opening van het toen nieuwe postkantoor werd beschreven werd er bijna lyrisch over gesproken.
Over de bouwstijl van het pand kan men echter verschillend denken: je vindt het mooi of niet.
Toch heeft het gebouw een bijzonderheid dat velen misschien wel kennen, maar waar zeer weinigen iets over weten. Boven de ingang, boven de glazen deuren die de authentieke houten deuren afschermen, dan wel beschermen, bevindt zich een gevelsteen van ongeveer 100 x 87 cm.
Het materiaal dat voor de gevelsteen werd gebruikt is pouillenaysteen, een witte Franse kalksteen die weervast is.
Op de gevelsteen staat een postiljon of postrijder te paard afgebeeld. Het postbedrijf van die tijd, de P.T.T. , had een esthetische dienst die er voor zorgde dat er bij postkantoren ook een kunstwerk aanwezig was.
Over deze gevelsteen is iets bijzonders te melden. De gevelsteen is destijds vervaardigd door de kunstenares Katinka van Rood (11 juni 1913 – 19 december 2000).
Zij was een Nederlandse beeldhouwer, tekenaar en medailleur en was de persoonlijke lerares van H.M. Koningin Beatrix, nu prinses Beatrix. Door het Koninklijk Huis werd Katinka van Rood gevraagd om portretten te vervaardigen en medailles ie ontwerpen. Van haar hand zijn de Herinneringsmedaille 1962 en de moderner bedoelde Huwelijksmedaille van 1966, de munt vanwege het zilveren regeringsjubileum (1973) en de Inhuldigingsmedaille van 1980. Zij ontwierp voor Beatrix een groene draak, een beeld dat op het roer werd geplaatst van het koninklijk jacht De Groene Draeck.
Omdat Katinka van Rood meerdere keren gehuwd is geweest, signeerde zij haar werk ook met de namen Katinka Bruyn-van Rood, Katinka Limpers-van Rood en Katinka Schouten-van Rood. Voor het stadhuis van Gouda, maakte zij tijdens de restauratie van 1946 tot 1952 een bronzen portret van Koningin Juliana. Ook vervaardigde ze de portretkoppen van de architect Ad van der Steur en van de toenmalige burgemeester James, die in de sluitstenen van twee deuren in de westgevel van het stadhuis zijn aangebracht en de spuitende walvis in de sluitsteen boven een deur in de oostgevel. Het Standbeeld van Het Oorlogsmonument in Bloemendaal is eveneens van haar hand.
Zo is toch maar weer mooi een stukje historisch erfgoed (her)ontdekt en dat mag gerust een plekje krijgen in de rij van reeds bekende kunstwerken die in Heiloo langs de openbare weg staan.
Bronnen
Rijks Bureau voor Kunsthistorische Documentatie
Koninklijke Nederlandse Munt
Auteur: Dick Slagter
Dit artikel verscheen eerder in de Heylooer Cronyck, zomer 2013
